Cmentarz żydowski

Cmentarz został założony w roku 1520 i jest trzecim najstarszym cmentarzem w Czechach (po praskim i kolińskim). Od założenia aż do roku 1885 byli tu grzebani nie tylko członkowie miejscowego społeczeństwa żydowskiego, ale także Żydzi z bliskiej i dalszej okolicy. Na powierzchni ponad pół hektara znajduje się ponad 1480 grobów. Najstarszy zachowany grobowiec z ciemnego piaskowca z napisem w języku hebrajskim, pochodzi z roku 1577. Najliczniejsze są grobowce z drugiej połowy wieku 17. i z początku wieku 18. Plastyczne napisy hebrejskie są uzupełnione różnymi ozdobami z elementami architektonicznymi a także typowymi symbolami (ręce w geście błogosławieństwa - zmarli z rodu kapłanów Kohenów, groby lewitów oznaczone są dzbanem, lew - imię Jehuda itp.). Wyjątkowy jest potężny grobowiec z początku 17. wieku z gałązką i twarzą ludzką. Między kilkoma grobowcami marmurowymi wyróżnia się ostatnie miejsce spoczynku Enocha Wolfa z płaskorzeźbą wilka. Pod koniec 18. wieku przeważają grobowce z napisami dwujęzycznymi (po hebrejsku i niemiecku). Pojawiają się grobowce z elementami wczesnego gotyku, różne rzeźby z piaskowca lub glansowanego granitu. Na cmentarzu zwracają na siebie uwagę tumby z dwoma stelami nagrobnymi. Cmentarz jest też miejscem spoczynku prawie siedemdziesięciu żołnierzy austriackich, pruskich oraz saskich z bitwy w roku 1866.